یکی از مواردی که بسیاری از ایرانیان را در خارج از کشور متعجب می کند، به تنهایی زندگی کردن سالخوردگان در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی است. سالخوردگان و یا زوجهای سالخورده بالاتر از ۷۰ و ۸۰ سال کاملا مستقل، بدون نیاز و همراهی دیگران به خرید می روند و یا در رستوران مشغول غذا خوردن هستند. حتی در مواردی نیز مشاهده میشود حتی سالخوردگانی که دارای مشکلات حرکتی و ناتوانی جسمی هستند، سعی دارند تا به هر شکل ممکن و مستقل از دیگران فعالیت روزانه خود را به تنهایی انجام دهند.
برای ما با که فرهنگ خاص ایرانی و شرقی زندگی کرده ایم و همیشه پدربزرگ و مادر بزرگ را در کنار خود دیده ایم، بدون شک دیدن تنهایی سالخوردگان خوشایند نیست و شاید یکی از دلایل آن، هراسی است که از تنها ماندن در زمان سالخوردگی داریم. ولی باید به این نکته توجه کنیم که زندگی مستقل این سالخوردگان بدلیل استقلال مالی آنها و عدم نیاز مالی به دیگران و حتی به فرزندان خود است. سالخوردگانی که از سالیان گذشته برنامه ریزی مالی مناسبی برای خود داشته اند، امروز بدون نگرانی از کمبود مالی، زمان خود را به استراحت و حتی گردش دور دنیا می گذرانند. بگونه ایکه بخش قابل توجهی از توریست ها را بازنشستگان و سالخوردگان کشورهای توسعه یافته تشکیل می دهند. واقعا چگونه به این آسایش و استقلال مالی رسیده اند و برنامه ریزی مالی که از آن سود برده اند، چیست؟
درباره این سایت